عروس دریا

ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
((ﻭ ﻳﻘﻮﻝ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﻛﻔﺮﻭﺍ ﻟﺴﺖ ﻣﺮﺳﻼ ﻗﻞ ﻛﻔﻰ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺷﻬﻴﺪﺍ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺑﻴﻨﻜﻢ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﻩ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ (10)؛ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻧﻴﺴﺘﻰ ، ﺑﮕﻮ ﻛﺎﻓﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻭ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﻋﻠﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﮔﻮﺍﻩ ﺑﺎﺷﺪ.))
ﻭ ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻧﻴﺴﺖ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ، ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺍﻗﻴﺎﻧﻮﺳﻰ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺶ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﺳﺮﺍﺭ ﻫﺴﺘﻰ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﺳﺖ ، ﻣﺜﻼ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺟﺎ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ:
((ﻭ ﻣﺎ ﻣﻦ ﻏﺎﺋﺒﺔ ﻓﻰ ﺍﻟﺴﻤﺎﺀ ﻭﺍﻻﺭﺽ ﺍﻻ ﻓﻰ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺒﻴﻦ (11)؛ ﻫﻴﭻ ﻏﻴﺒﻰ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.))
ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻫﻴﭻ ﺫﺭﻩ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻭ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻳﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺁﻧﺮﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺒﻴﻦ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ.(12)
ﻭ ﺩﺭ ﺟﺎﻯ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﻄﻮﺭ ﻭﺍﺿﺢ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﻛﻠﻴﺪﻫﺎﻯ ﻏﻴﺐ ﻧﺰﺩ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺟﺰ ﺍﻭ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﮔﺎﻩ ﻧﻴﺴﺖ ، ﺍﻭ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺧﺸﻜﻰ ﻭ ﺩﺭﻳﺎﺳﺖ ، ﻫﻴﭻ ﺑﺮﮔﻰ ﺑﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻧﻤﻰ ﺍﻓﺘﺪ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ، ﻫﻴﭻ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻯ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﻫﻴﭻ ﺗﺮ ﻭ ﺧﺸﻜﻰ ﻧﻴﺴﺖ ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺑﻰ ﻭﺍﺿﺢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ((ﻭ ﻻ ﺭﻃﺐ ﻭ ﻻ ﻳﺎﺑﺲ ﺍﻻ ﻓﻰ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺒﻴﻦ ))(13)
ﻭ ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺑﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺁﮔﺎﻩ ﺷﻮﻳﻢ ﻧﮕﺎﻫﻰ ﻣﻰ ﺍﻧﺪﺍﺯﻳﻢ ﺑﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﻠﻘﻴﺲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻥ ، ﺣﻀﺮﺕ ﺳﻠﻴﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻃﺮﺍﻓﻴﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﭘﺮﺳﻴﺪ: ﻛﺪﺍﻣﻴﻚ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺗﺨﺖ ﺑﻠﻘﻴﺲ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻭ ﻭ ﺍﻓﺮﺍﺩﺵ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ ﻧﺰﺩ ﻣﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ؟ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺟﻨﻴﺎﻥ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺁﻥ ﺗﺨﺖ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺍﺯ ﺟﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺧﻴﺰﻯ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ !
ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺎﻥ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﺪ: ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺸﻰ ﺑﻮﺩ ((ﻗﺎﻝ ﺍﻟﺬﻯ ﻋﻨﺪﻩ ﻋﻠﻢ ﻣﻦ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ )) ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﺁﻧﺮﺍ ﺯﻭﺩﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﻬﻢ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﭘﻠﻚ ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ (14) ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺭﺍ ﻛﺮﺩ.
ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﻣﺠﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺍﻳﻦ ﻗﺪﺭﺕ ﺭﺍﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺍﻧﺶ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺍﺯ ﺁﻥ ، ﺍﻳﻨﮕﻮﻧﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﺍ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻟﺬﺍ ﺩﺭ ﺍﺣﺎﺩﻳﺚ ﻣﺘﻌﺪﺩ ﺍﺯ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩﻧﺪ: ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﺨﺸﻰ ﺍﺯ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺩﺍﻧﺶ ‍ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻋﻠﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﺮﻯ ﺑﺎﻝ ﻣﮕﺴﻰ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁﺏ ﺩﺭﻳﺎ!!(15)
ﺁﺭﻯ ﻭ ﺑﺎ ﺗﻜﻴﻪ ﺑﺮ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻣﻨﺒﻊ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﻯ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﺜﻞ ﻋﺒﺪﺍﻻﻋﻠﻰ ﻭ ﻋﺒﻴﺪﺓ ﺑﻦ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﺑﺸﻴﺮ ﻫﻤﮕﻰ ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺷﻨﻴﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻬﺎ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺟﻬﻨﻢ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ، ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻧﺪﻛﻰ ﺩﺭﻧﮓ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﭼﻮﻥ ﺩﻳﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻦ ﺑﺮ ﺷﻨﻮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺁﻣﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﻦ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﺪﺍ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻢ ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻣﻰ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻴﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ.(16)
ﺭﻭﺍﻳﺎﺕ ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻗﺎﻃﻌﺎﻧﻪ ﺍﻋﻼﻡ ﻣﻰ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻳﻦ ﻋﻠﻢ ، ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﺍﺋﻤﻪ ﺍﻃﻬﺎﺭ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﺍﻭﻻﺩ ﻣﻌﺼﻮﻣﻴﻦ ﺍﻭ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﺻﻠﻰ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﺑﻪ ﺍﺑﻮ ﺳﻌﻴﺪ ﺧﺪﺭﻯ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺁﻳﻪ ﻣﺒﺎﺭﻛﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺍﻭ ﺑﺮﺍﺩﺭﻡ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻴﻄﺎﻟﺐ ﺍﺳﺖ .(17)
ﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺩﺭ ﺣﺪﻳﺚ ﺻﺤﻴﺢ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ((ﺍﻟﺬﻯ ﻋﻨﺪﻩ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ ﻫﻮ ﺍﻟﻤﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ؛ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﻧﺰﺩ ﺍﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﻛﺘﺎﺏ ﺍﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺳﺖ .))(18)
ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﺍﺻﺤﺎﺏ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﻗﺮ ﻋﻠﻴﻬﻢ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺯ ﺣﻀﺮﺕ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﻳﻪ ﻣﺬﻛﻮﺭ ﺳﺆ ﺍﻝ ﻛﺮﺩ، ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺎ (ﺍﻫﻞ ﺍﻟﺒﻴﺖ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ) ﻫﺴﺘﻴﻢ ﻭ ﻋﻠﻰ ﺍﻭﻝ ﻣﺎ ﻭ ﺑﺮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺎ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﺗﺮﻳﻦ ﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻛﺮﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ.(19)
ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺑﻪ ﻋﺒﺪﺍﻟﻠﻪ ﺑﻦ ﻭﻟﻴﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺍﻭﻟﻮﺍﻟﻌﺰﻡ ﻭ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﭼﻪ ﻣﻰ ﮔﻮﻳﻨﺪ؟ ﻋﺮﺽ ﻛﺮﺩﻡ : ﻫﻴﭽﻜﺲ ﺭﺍ ﺑﺮ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﺍﻥ ﺍﻭﻟﻮﺍﻟﻌﺰﻡ ﻣﻘﺪﻡ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻨﺪ.
ﺍﻣﺎﻡ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺗﺒﺎﺭﻙ ﻭ ﺗﻌﺎﻟﻰ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﻮﺳﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ((ﻭ ﻛﺘﺒﻨﺎ ﻟﻪ ﻓﻰ ﺍﻻﻟﻮﺍﺡ ﻣﻦ ﻛﻞ ﺷﻰ ﺀ ﻣﻮﻋﻈﺔ (20)؛ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﻮﺣﻬﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﻋﻆ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﺘﻴﻢ .)) ﻭ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻣﻮﻋﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﻭ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻋﻴﺴﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ((ﻭ ﻟﻴﺒﻴﻦ ﻟﻜﻢ ﺑﻌﺾ ﺍﻟﺬﻯ ﺗﺨﺘﻠﻔﻮﻥ ﻓﻴﻪ ؛(21) ﺗﺎ ﻋﻴﺴﻰ ﺑﺮﺍﻯ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺧﻰ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﺍﺧﺘﻼﻑ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻥ ﻛﻨﺪ.)) ﻭ ﻧﻔﺮﻣﻮﺩ ﻫﻤﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ، ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﻣﻴﺮﺍﻟﻤﺆﻣﻨﻴﻦ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ((ﻗﻞ ﻛﻔﻰ ﺑﺎﻟﻠﻪ ﺷﻬﻴﺪﺍ ﺑﻴﻨﻰ ﻭ ﺑﻴﻨﻜﻢ ﻭ ﻣﻦ ﻋﻨﺪﻩ ﻋﻠﻢ ﺍﻟﻜﺘﺎﺏ (22)؛ ﺑﮕﻮ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻛﺴﻰ ﻛﻪ ﺗﻤﺎﻣﻰ ﻋﻠﻢ ﻛﺘﺎﺏ ﻧﺰﺩ ﺍﻭﺳﺖ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﻦ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺍﻯ ﮔﻮﺍﻫﻰ ﻛﺎﻓﻴﺴﺖ .))
ﻭ ﺳﭙﺲ ﺣﻀﺮﺕ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻋﻈﻤﺖ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻧﺶ ، ﻣﻌﻠﻮﻡ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺁﻳﻪ ﺩﻳﮕﺮ ﺍﺳﺘﻨﺎﺩ ﺟﺴﺘﻪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻋﺰﻭﺟﻞ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ : ((ﻭ ﻻ ﺭﻃﺐ ﻭ ﻻ ﻳﺎﺑﺲ ﺍﻻ ﻓﻰ ﻛﺘﺎﺏ ﻣﺒﻴﻦ ))(23) ﺁﻧﮕﺎﻩ ﺣﻀﺮﺕ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﻋﻠﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﺘﺎﺏ (ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﻈﻤﺖ ) ﻧﺰﺩ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ ﺍﺳﺖ .(24)